Dinsdag 12 november zijn er drie nieuwe hooglanders in het gebied losgelaten. Dit was hard nodig nadat er van de oude garde nog maar één bejaard exemplaar was overgebleven. Op 14 oktober was een van de koeien dood gevonden aan de rand van het moeras. De doodsoorzaak is niet precies bekend, maar ze was al bijna 17. Dat is vrij oud voor een hooglander dus het kan gewoon ouderdom zijn. Er gaan geruchten dat ze verdronken zou zijn, maar dat is in elk geval niet waar.
Ze heeft het goed gehad op de Oeverlanden en heeft een mooie leeftijd bereikt. Eerder was er al een oudere stier overleden en een jonge stier wegens gedragsproblemen weggehaald. Kalfjes waren er ook niet meer, dus nu stond de laatste koe geheel alleen. Geen wenselijke situatie voor een kuddedier. Gelukkig heeft ze nu gezelschap van een jonge stier en een koe met kalf. Heel benieuwd hoe onze lieve oma (ze wordt in april 16) op deze jonkies zal reageren.
VANAF 22 JANUARI SLOPEN WIJ DE BRUG
Wij slopen de brug met hulp van grote sloopkranen. Het slopen duurt ongeveer 6 weken. Eerst verwijderen
we het remmingswerk. Dat zijn de palen en balken die de schepen door de brugopening geleiden. Er staan
sloopkranen op het land en op een ponton in de Ringvaart. De sloopkranen knippen met een betonschaar
het brugdek, de bovenbouw en de dunne pijlers. De dikke pijlers en de funderingsblokken zijn te groot
om met de betonschaar weg te knippen. Deze onderdelen verzwakken we eerst door het gebruik van
kleine explosieven. Daarna kunnen de sloopkranen deze delen met de betonschaar verwijderen.
Lees hier de nieuwsbrieven.
Nieuwsbrief van 14 december 2023.
Nieuwsbrief van 19 januari 2024. Hierin staat een artikel over de munitie die in de Ringvaart is gevonden.
In de droge en hete zomer van 2019 was sprake van een hoge plaagdruk van eikenprocessierups. In de voorgaande jaren waren deze rupsen ook al aanwezig in de Oeverlanden, zoals in de meeste delen van Nederland, maar de aantallen waren nog beperkt. Zoals de naam al aangeeft komt de rups uitsluitend voor op de eik, die helemaal wordt kaal gegeten waarna de verpopping plaats vind in grote "nesten" onder zijtakken of in de grond.
Besloten is om de plaagdruk te verminderen door koolmees en pimpelmees te faciliteren met nestgelegenheid op de eikenbomen die in ons gebied staan, wild of aangeplant. Aangezien de oudste eiken pas zo'n 50 jaar zijn, kleuterleeftijd voor een boom die 600 jaar oud kan worden, zijn er nog niet van nature holtes ontstaan waar mezen kunnen broeden.
Zo gezegd, zo gedaan. In het najaar van 2019 zijn er 32 nestkasten opgehangen. De diameter van de vliegopening is voor de koolmees 38mm en voor de Pimpelmees 32mm. Twintig kasten voor de koolmees en 12 kasten voor de pimpelmees.
In 2020 bleken 21 van de kasten bezet, ongeveer 65%. Per kast kunnen wel 10 tot 15 jongen worden groot gebracht in één of meerdere legsels. Dat betekent dus 200 á 300 jonge mezen. In 2021 is het aantal kasten uitgebreid tot 33. Hiervan bleken er 22 bezet waardoor het bezettingspercentage op 66 kwam. In 2022 is het aantal kasten uitgebreid tot 34. Het aantal bezette kasten was 23 wat het bezettingspercentage op 68 bracht. Nu is uitgesplitst naar pimpelmees en koolmees. Koolmees scoort 58% bezetting, de pimpelmees heeft een score van 83% bezetting.
Vanwege de hogere bezettingsgraad van pimpelmeeskasten is het aantal uitgebreid tot 15. Het totaal aantal kasten lag in 2023 op 38. Hierin zijn 5 nestkasten op het depot inbegrepen die in tegenstelling tot de rest, niet op eiken zijn bevestigd, maar op elzen. Afgelopen jaar waren 28 kasten bezet, 12 pimpelmees- en 16 koolmeeskasten. De bezettingsgraad lag daarmee op 73%, het hoogste percentage tot nu toe.
De score van de pimpelmees is iets gedaald tot 80%, de bezetting van koolmeeskasten steeg naar 72%. Er zullen tussen de 280 en 420 jonge mezen zijn groot gebracht. Sinds 2020 is van plaagdruk door de eikenprocessierups eigenlijk geen sprake meer. De rupsen waren afgelopen jaar in zeer geringe mate aanwezig. De extra aanwas van mezen heeft ongetwijfeld een bijdrage hieraan geleverd, maar elders in het land was ook sprake van afname van de plaagdruk. Het heeft er in elk geval toe geleid dat men is gaan nadenken wat beheer hierin kan betekenen, bijvoorbeeld door vogels te faciliteren of door beter bermbeheer dat sluipwespen en andere predatoren van rupsen bevordert.
Vanwege slijtage door vooral spechten heb ik 8 nieuwe nestkasten aangeschaft, 5 voor de pimpelmees en 3 voor de koolmees. Alles hangt nu weer stevig aan de bomen want door diktegroei van de boom wordt een nestkast makkelijk er vanaf gedrukt.
Een impressie door Harry den Hartog.
Afgelopen zondag, 2 juli, bereikte ons het droevige bericht dat Jan Kees van Dijk is overleden.
Jan Kees werd in 1990 lid van vereniging De Oeverlanden Blijven! en bleek een groot
natuurliefhebber te zijn. Hij was dagelijks te vinden in de Oeverlanden en assisteerde al snel het
onderwijzend personeel bij de natuur- en milieueducatielessen aan basisschoolleerlingen en bij de
Biobende, de natuurclub van de vereniging. De lessen vonden eerst nog plaats in een oude loods
maar vanaf 2006 in het nieuwe onderkomen 'De Waterkant' waar Jan Kees zich de beheerder van
voelde.
Ook wierp hij zich al snel op als een actieve pr-man voor de vereniging. Wandelaars die langs kwamen werden door hem op koffie of thee getrakteerd en vervolgens op een lidmaatschap van de
vereniging. Zo heeft Jan Kees vele nieuwe leden aangebracht. Hij was ook regelmatig te vinden op
markten waar hij folders van de vereniging ronddeelde. Kortom, de Oeverlanden waren zijn thuis,
zijn leven. Dagelijks bezocht Jan Kees ook zijn paard Odite die hij bij een boer in Badhoevedorp had
gestald en toen die boer stopte met zijn bedrijf, bij een manege in ZuidOost. De laatste paar jaar ging
de gezondheid van Jan Kees achteruit en hij kon het afgelopen jaar dan ook niet meer zelfstandig
naar de Oeverlanden komen. Enkele maanden geleden moest hij helaas zijn paard laten inslapen, dat
heeft hem enorm veel verdriet gedaan. Dat was een klap die hij moeilijk kon verwerken.
De vereniging zal Jan Kees enorm missen.
Een aantal foto's van Jan Kees vindt u hier=>>.
Na de afloop van de Algemene Ledenvergadering, afgelopen zaterdag 13 mei 2023, werd de vergadering verrast met de komst van de locoburgemeester van Amsterdam en wethouder van o.a. Financiën, Hester van Buren. In een geanimeerde speech vertelde zij aan de leden van de vereniging en ook aan de op dat moment toegestroomde familie en vrienden, dat het Zijne Majesteit de Koning heeft behaagd om Nico Jansen te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau vanwege zijn jarenlange inzet voor het behoud van de Oeverlanden.
Het was zorgvuldig geheim gehouden voor Nico, dus het kwam als een complete verassing voor hem. Zijn staat van dienst voor de Oeverlanden is lang. Begonnen bij de actiegroep in 1983 om te voorkomen dat er woningen zouden worden gebouwd (Jan Schaefer: 'In gelul kan je niet wonen.'), is hij vanaf dat moment zeer actief in de Oeverlanden.
Bijvoorbeeld: betrokken bij de oprichting van de VDOB! in 1984, maakt de borden Landschapspark, doet actief ecologisch maaibeheer, is excursieleider (rondje Nieuwe Meer bijvoorbeeld), is redacteur van de nieuwsbrief, is schrijver van artikelen in Oever (Zie: Oase aan de Zuidas), regelt dat overal in het gebied door hem bewerkte bankjes op naam van de VDOB! staan maar was vroeger ook pontbaas van de bootverbinding naar het Amsterdamse Bos, en nog veel meer. En natuurlijk zit hij ook al die tijd in het bestuur van de vereniging en was en is nooit te beroerd om bestuurders aan te spreken als er ongewenste ontwikkelingen dreig(d)en.
Kortom een welverdiende onderscheiding! Het bestuur feliciteert hem daarmee van harte!
Op maandag 1 mei 2023 start de gemeente Amsterdam met groot onderhoud van de rijbaan Jaagpad en de aanliggende fiets- en voetpaden. We werken tussen de Valschermkade tot aan het viaduct Schinkelbrug, zie afbeelding. Het werk duurt tot begin augustus 2023.
Wij zijn ons bewust van de mogelijke hinder van onze werkzaamheden en doen er alles aan om deze te beperken. Wij vragen hiervoor uw begrip.
Wat gaan we doen?
Klik hier voor de hele brief van de gemeente.
Deze vier meter brede sculptuur is gemaakt van gepoedercoat staal. Het heet eigenlijk Giant Pink Glasses en is gemaakt door Daniella Rubinovitz. In dit werk daagt ze het publiek uit met het idee dat we de lens kiezen van hoe we de wereld zien. In dit geval kijken we door een roze bril.
Het werd eerder op verschillende plaatsen tentoongesteld voordat het zijn uiteindelijke thuis vond bij de Oeverlanden. Het was te zien in de Keukenhof, Paleis Soestdijk, Where The Sheep Sleep (een Burning Man evenement) en het verzetstrijderspark in Apeldorn. Het evenement Future Play bracht het in 2018 naar de huidige locatie, recht tegenover het Mercure Hotel. Het voelt alsof het speciaal voor deze locatie is ontworpen.
Omwonenden, bedrijven, bezoekers en gebruikers van het gebied hebben zeer positief gereageerd. Het functioneert als een landmark, een herkenningspunt en een mooie toevoeging aan de openbare ruimte. Veel bezoekers vinden het werk ook "geestig" en velen nemen selfies bij dit opvallende object. Ondanks de ongebruikelijke manier waarop het werk daar terecht is gekomen is het in 2023 aangekocht door de gemeente Amsterdam en staat het nu permanent in De Oeverlanden.
Wilt u meer weten over de maakster van de roze bril? Ga dan naar: http://www.daniellarubinovitz.com/
Geïnspireerd door Marjolijn van Heemstra – schrijver, theatermaker, nachtwandelaar – is een aantal leden een experiment aangegaan door de natuur van de Oeverlanden te ervaren met andere zintuigen dan de ogen. En dat is gelukt! Ze hebben van zonsondergang tot het duister verkend hoe het is om te 'nachtwandelen' in de Oeverlanden. Zie het verslag hiervan van Marlies Wijnen in bijgaande link.
Eind juli ontvingen we het droevige bericht dat op de oprijlaan naar de magazijnen, het laatste stukje van de Genieweg, een das dood was aangetroffen. Hoogstwaarschijnlijk ten gevolge van een aanrijding met een auto om het leven gekomen. Dassen hebben een beperkt gezichtsvermogen en zijn actief als het compleet donker is. Het is zeer bijzonder dat een das in deze omgeving voorkomt, de meest nabijgelegen leefgebieden zijn in het Gooi. Net als voor veel andere zoogdieren zijn de Oeverlanden een moeilijk bereikbaar gebied, omringd door een gordel van verkeerswegen. Water schijnt voor deze dieren minder een hindernis te zijn.
De das bleek een vrouwtje te zijn met een dikke buik. Niet zwanger maar vol van bramen. Het opgezette dier staat nu in de verzameling van het NME-centrum op het depot.
Lees ook het artikel van Nico Jansen
Vlieg mee met een drone over de Oeverlanden.
Film is gemaakt door Marcel de Vries.