Gazet van Oeverlanden en Riekerpolder Nummer 47 november 2020

Helaas gaat de natuurwerkdag komende zaterdag niet door vanwege de maatregelen die gelden ten aanzien de groepsgrootte. Ook al is in de buitenlucht het risico op besmetting gering, de benodigde afstand tot elkaar houden lukt niet altijd. De traditie die dit jaar zijn tiende verjaardag viert, wordt dit keer onderbroken.
Gezellig samenwerken om het natuurbeheer in de Oeverlanden te ondersteunen kan dit jaar niet.
Hopelijk dat we volgend jaar weer verder kunnen.

Terwijl we als vereniging samen met onze partners aan De Nieuwe Meer met de gemeente aan het werk zijn om gezamelijk een mooi inrichtingsplan voor de Oeverlanden en Riekerpolder te maken, wordt er plotseling een ambitieuze toekomstvisie over ons uitgestort die daar ineens een streep door haalt. Hoogbouw tot aan de Oude Haagseweg en De Nieuwe Meer met een uitstraling als de Sloterplas.
Geen natuurvriendelijke oevers maar keiharde kades en strakke lijnen bepalen het beeld. Volgens de wethouder van Doornick heeft dit niets te betekenen en hebben de voorstellen helemaal geen status. Waarom ze dan toch gemaakt zijn is een raadsel. Er is hiermee altijd veel geld gemoeid met het maken ervan en de ervaring leert, dat als er eenmaal ideeën in het ambtelijk apparaat tot wasdom komen, dat ze moeilijk meer zijn tegen te houden. Het helpt misschien om bezwaren kenbaar te maken door een bericht te sturen naar:
omgevingsvisie@amsterdam.nl
Naar ons idee mag er van de natuur en het landschap rondom Het Nieuwe Meer niets meer afgeknabbeld worden. Het is broodnodig om een immer drukker worden stad leefbaar te houden. Zeker ook in deze crisistijd.

De geregelde bezoeker aan de Oeverlanden zal gemerkt hebben dat het gonst van de activiteiten. Rondom het transformatorstation aan de Anderlechtlaan werden een vijftiental leidingen voor hoogspanningskabels in de grond geboord. De aannemer had er kennelijk veel moeite mee, maar uiteindelijk is het nu bijna gelukt. Bij het bruggetje naar Aquarius is enige tijd geleden een trafo-huisje geplaatst en zijn de nodige laagspanningskabels ingegraven. Hierbij kwam de bovenzijde van brug 1863 goed in beeld en bleek het beton in onberispelijke staat, hetgeen nog maar weer eens pleit tegen de sloop van deze brug.

Er zijn tientallen bordjes geplaats die melden dat er een honden loosloopgebied is met opruimplicht, maar van 1 mei tot 1 november zouden de honden aangelijnd moeten zijn. Het is onduidelijk waarom de borden geplaatst zijn, met de vereniging is geen contact geweest noch overleg.
Hetzelfde geldt voor de vernieuwing van het halfronde plankier op de grote pier. Geen mededelingen en geen overleg. Bijzonder spijtig omdat in de projectgroep juist gesproken is om hier een zandstrand te maken. Goedkoper in beheer en verruiming van de mogelijkheden om te water te gaan. Nu wordt een groot bedrag uitgegeven om tropisch hardhouten planken aan te brengen waar we eigenlijk gewoon strandzand hadden willen hebben.
De derde zaak betreft de stuw bij het Jaagpad. Ook onderdeel van een plan voor natuurlijker en mooiere vormgeving. Ook hier tropisch hardhout in plaats van een aarden dam met afloop naar de Riekerpolder.
In alle gevallen vermoeden we dat het stadsdeel dit uitvoert zonder de moeite te nemen met de vereniging te communiceren.
Gemiste kans.

De tijd is altijd geschikt om in de Oeverlanden te wandelen of te fietsen, maar de herfst is bij uitstek de tijd van de sfeervolle luchten en geurende, natte bladeren. De bomen worden nu allengs kaal geblazen, de populieren en de linden zijn al bijna kaal, de eiken en de wilgen houden vooralsnog moedig stand. Met een paar weken is het pleit beslecht, en begin december schijnt de maan weer door de bomen.
Overal verschijnen paddenstoelen, een teken van het schimmelrijk dat onder onze voeten leeft. Hoe langer de grond met rust gelaten wordt hoe rijker het aantal soorten paddenstoelen. Bijvoorbeeld langs de Genieweg waar in het talud van de Oude Haagseweg de merkwaardige kluifzwammen groeien.
Of langs het polderland waar ineens tientallen geschubde inktzwammen de kop opsteken en een paar dagen later weer zijn vervloeid. Oester- en honingzwammen op dood hout van de Canadese populier.
Er valt veel te genieten in de natuur in dit jaargetijde waarin alles zich voorbereidt op de winter.
Maar ook zijn alweer groene knopjes te zien in de vlier en de hazelaar, voorbereiding op de nieuwe lente van 2021.