Gazet van Oeverlanden en Riekerpolder Nummer 40 maart 2020

Reeds is het statig eiber-paar gekomen
't geduldig rijs wringt stil de knoppen los,
de zoele lente luwt door 't zonnig bosch
en wiegt mijn geest in weemoeds-zoete droomen.
Violengeur stijgt op uit vochtig mos,
een bronzen gloed verjongt de dorre boomen,
en primula's en dotterbloemen zoomen
de groene wei met gouden voorjaarsdosch.
Wat heb ik, milde! naar uw komst gesmacht!
wat scheen uw toeven lang! -- is 't niet mijn leven
dat door uw donzen adem wordt gewekt?
Eens zult ge niet meer keeren, als ge trekt,
des weerziens zaligheid mij niet meer geven
en grimmig grijnst dan d'eindelooze nacht.



Frederik van Eeden
Uit de bundel: Van de Passielooze Lelie. 1901.

Bovenstaand sonnet verwelkomt de lente. De beschreven sfeer is in de Oeverlanden terug te vinden, waar het Maarts viooltje, viola odorata, bloeit en geurt.
De Sleutelbloemen en de Dotterbloemen zijn er te zien, maar helaas niet meer als algemene plant maar als bijzonderheid.
De opgang van het leven steekt iedereen een hart onder de riem ook al gaan we momenteel gebukt onder een epedemie van het corona virus. Schiphol zwijgt bijna helemaal, de scholen zijn gesloten en veel drukte is verminderd.
Ouders met kinderen trekken de Oeverlanden in, of het Amsterdamse Bos waar de "kersentuin" komende dagen vol in bloei staan.
Met een beetje zonnig weer een prachtig gezicht en de moeite van een bezoek meer dan waard.

Het plan om de afgezegde nieuwjaarsreceptie vanwege de storm op 9 februari in deze tijd in te halen moeten we laten varen vanwege de dreiging van het virus.
Hopelijk kan hiervoor op een later tijdstip gelegenheid gevonden worden.

Tot onze verbijstering vernamen we van het voornemen om brug 1863 te slopen en te vervangen door een standaard duiker. Deze sierlijke brug is eind jaren dertig van de vorige eeuw gebouwd voor de Rijksweg A4 over de iets omgelegde Molenwetering.
Dit is de hoofdwetering van de Riekerpolder, een cultuur-historisch belangwekkend element. De kwaliteit van de brug is ogenschijnlijk uitstekend, maar omdat geen zekerheid verkregen kan worden of deze brug nog 10 jaar meegaat in het tracé van de busbaan wil men de brug slopen en vervangen door een nietszeggende duiker. Ons inziens is hier sprake van verspilling van gemeenschapsgeld en vernietiging van een interessant object.
Voorzien van een zogenaamde NAP-spijker die de hoogteligging aangeeft. Dat duidt er al op dat dit een stevig bouwwerk is dat de tand des tijds kan doorstaan. In de Anderlechtlaan wil men een aanwezig duiker slopen en vernieuwen zonder dat de noodzaak hiervoor wordt aangetoond. Het lijkt erop dat een en ander wordt ingegeven door een overdaad aan subsidie van provincie (vervoerregio) en rijk.

We willen dat de westtangent mooi ingepast wordt op dit stuk Oude Haagseweg op gedeelde ruimte met het bescheiden bestemmingsverkeer. De resterende ruimte aan de zuidzijde kan dan worden benut voor bezoekersparkeren met eenzelfde regime als geldt in het Amsterdamse Bos bij de kop van de Bosbaan.
Dat houdt in dat de eerste 2 of 3 uur gratis zijn en vervolgens een redelijk tarief. De opbrengst zou het beheer van het Parklandschap Oeverlanden ten goede moeten komen.
De functie van busbaan mag de andere functies niet belemmeren, te weten de entree van de Oeverlanden vanuit Nieuw Sloten en de beleving van het resterende polderlandschap langs de Oude Haagseweg. Het fietspad dat als verbinding tussen Schiphol en de Zuidas belangrijker moet worden in de toekomt en een wandelpad aan de zuidzijde dat onderdeel is van het Rondje Nieuwe Meer. Bij crisis of hoogconjunctuur, voor de bewoners van Amsterdam en omgeving blijft wandelen en fietsen of nog sportiever bezig zijn, essentieel voor een gezond leven in onze drukke omgeving.
Nu en voor de verre toekomst!

We willen de verantwoordelijke bestuurders van de gemeente en de vervoerregio Amsterdam en de volksvertegenwoordigers in die organisaties, aanspreken op deze onderwerpen en verzoeken de plannen in deze richting bij te stellen.
Wanneer de plannen niet gewijzigd worden en voor de inspraak gereed zijn, zullen we als vereniging ons met alle ten dienste staande juridische middelen weren. Liever zouden we in het voortraject in onderling overleg tot een gewenste uitkomst geraken.
In het licht van de lopende planontwikkeling van het Groot Amsterdamse Bos zou dat het beste zijn.